پس از چندین ماه آزمایش، سیستم‌ ارتباطی مبتنی بر لیزر (LLCD) برای انتقال سریع و دقیق اطلاعات از فضاپیماها به زمین و بالعکس موفق به ثبت یک رکورد تازه در انتقال فیلم ویدئویی اچ‌دی به ماه شده است.

به گزارش كلبه نجوم2   به نقل از ايسنا ، طرح مشترک تحقیقاتی ناسا و آزمایشگاه لینکلن موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، نخستین سیستم ارتباطی دو طرفه مبتنی بر لیزر است که جایگزین سیستم‌های انتقال امواج رادیویی با سرعت پایین خواهد شد.

سیستم‌های فرکانس رادیویی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند، قادر به انتقال مقادیر قابل توجه از اطلاعات لحظه‌ای از فضا به زمین و بالعکس نیستند.

سیستم‌ ارتباطی مبتنی بر لیزر (LLCD) بر روی کاوشگر جدید ماه ناسا نصب و عملکرد آن از ماه اکتبر مورد آزمایش قرار گرفت؛ محققان ایستگاه وایت سندز (White Sands) در نیومکزیکو، از این سیستم برای انتقال و دریافت داده‌ها به فضاپیما در فاصله 384 هزار کیلومتری زمین استفاده کردند.

با استفاده از این ارتباط لیزری، امکان ارسال داده‌ها با سرعت 622 مگابیت در ثانیه فراهم می‌شود.

در جدیدترین آزمایش و رکوردشکنی سیستم LLCD، محققان موفق به ارسال و برگشت یک فیلم ویدئویی اچ‌دی به ماه ظرف هفت ثانیه شدند که یک دستاورد مهم در ارتباط بین ستاره‌ای محسوب می‌شود.

از این طریق ارسال و دریافت داده از کاوشگرها در عمق فضا از جمله تصاویر تهیه شده توسط مریخ‌نورد کنجکاوی با سرعت بسیار بالا امکانپذیر می‌شود.

پیش‌بینی می‌شود که سیستم‌ ارتباطی مبتنی بر لیزر تا سال 2017 بر روی کاوشگرها و فضاپیماهای جدید ناسا مورد استفاده قرار بگیرد.

کاوشگر جو و محیط غبار ماه ناسا (LADEE) برای اولین بار تصویری از سطح این قمر را به زمین ارسال کرد.

به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، مجموعه‌ای از تصاویر ماه و ستارگان که توسط سیستم‌های دوربین آنبرد کاوشگر LADEE موسوم به ردیابهای ستارگان در فواصل زمانی یک دقیقه‌ای در روز هشت فوریه (19 بهمن) در دوران شب ماه ثبت شده بودند، هفته گذشته توسط ناسا منتشر شدند.

زمین‌تاب که بازتاب نور زمین در بخش تاریک ماه است، به این کاوشگر اجازه داده که مناظری را در نیمکره شمال غربی این قمر نمایش دهد. کاوشگر جو و محیط غبار ماه ناسا در زمان ثبت تصاویر با سرعت حدود 100 کیلومتر در دقیقه در مدار خود حرکت می‌کرد.

کار اصلی یک دوربین ردیاب ستاره، ثبت تصاویر از میدان ستاره‌ای اطراف است تا فضاپیما بتواند بصورت داخلی جهت خود را در فضا محاسبه کند. لنزهای دوربین ردیابهای ستارگان از میدان زاویه باز برای ثبت آسمان شب در یک چهارچوب برخوردار است.

در این مجموعه از پنج تصویر، یکی از آنها به نمایش دهانه برخوردی «کریگر» و دهانه «توسکنلی» در پیش زمینه پرداخته است. تصویر دیگر نشان‌دهنده دهانه دیگری موسوم به «وولاستون پی» در نزدیکی افق و بخشی از کوه هرودوت ماه است. همچنین رشته‌کوه آگریکولا، دهانه گولگی با قطر شش کیلومتر، دهانه زینر با قطر پنج کیلومتر، دهانه لیختنبرگ و اسکیاپارلی و دشتهای تاریک و صاف بازالتی Western Oceanus Procellarum در دشت Aristarchus در تصاویر دیگر این مجموعه دیده می‌شوند.

ماموریت 280 میلیون دلاری کاوشگر جو و محیط غبار ماه ناسا در ماه سپتامبر 2013 بر روی موشک مینوتور 5 از پایگاه فضایی منطقه‌ای میدآتلانتیک پرتاب شد. این کاوشگر ابتدا قرار بود 100 روز در فضا باقی بماند اما سپس مهندسان ناسا دریافتند که این فضاپیما از سوخت کافی برای جمع‌آوری اطلاعات به مدت 28 روز دیگر برخوردار است.

این فضاپیما قرار است در روز 21 آوریل (31 فروردین) با پایان ماموریتش با سطح ماه برخورد کند.

ناسا یکبار دیگر قصد دارد به ماه سفر کند اما این‌بار شرکتهای خصوصی باید هزینه آن را تقبل کنند.

به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، ناسا به دنبال شرکای علاقمند برای ایجاد ماموریتهای کم‌هزینه به ماه است که ممکن است با حفاری سطح این قمر همراه باشند.

امید است که در این ماموریتها، پایگاههایی به عنوان یک نقطه توقف در ماه برای فضانوردان در مسیر سیارات دورتر ساخته شود.

ناسا امیدوار است که این برنامه بر پایه موفقیتهای آن در پرتاب موشکهای خصوصی صورت بگیرد.

این سازمان در بیانیه‌ای اعلام کرد: با اتکا بر پیشرفت شراکت ناسا با صنعت فضایی خصوصی آمریکا برای ساخت فضاپیما و موشکهای جدید با قابلیت حمل بار و فضانوردان به فضا، این سازمان اکنون به دنبال فرصتهایی برای تسریع قابلیتهای انتقال محموله به سطح ماه است.

طرح جدید «انتقال و فرود محموله به ماه با فرود نرم(کاتالیزگر ماه)» به دنبال پیشنهاداتی از بخش خصوصی آمریکا است که ممکن است به یک یا چند توافق‌نامه لایحه فضایی مبادله بدون بودجه منجر شود.

این سازمان اظهار کرده که به شرکتها، امکان دسترسی به دانش فنی کارکنان، تاسیسات آزمایشی، وامهای تجهیزات یا نرم‌افزار برای تولید و آزمایش فرودگر را خواهد داد.

این طرح همچنین با شرکتهای کوچک نیز قابل اجرا است.

تیمی از دانشجویان دانشگاه پنسیلوانیا در آمریکا از یک برنامه جسورانه رونمایی کرده‌اند که آنها را به چهارمین افراد تاریخ که در فضاپیمایی را در ماه فرود آورده‌اند، تبدیل خواهد کرد.

این دانشجویان اظهار کرده‌اند که پروژه آنها می‌تواند حتی از نمونه‌های قبلی بهتر بوده و فضاپیمایی را در سطح ماه فرود بیاورد که بطور اختیاری قادر به فرود و برخواست بوده و کاوش سطح این قمر را ساده‌تر خواهد کرد.

آنها امیدوارند در صورت دستیابی به بودجه لازم، بتوانند یک فضاپیمای خصوصی را در سال 2015 به پرواز دربیاورند.

ماه از ارزش و پتانسیل علمی برای بازدهی منابعی مانند آب و اکسیژن به شکل نسبتا مشابه با زمین برای کمک به تداوم کاوش اعماق فضا برخوردار است.

قابلیتهای حمل‌ونقل خصوصی به ماه می‌تواند از اهداف علمی و کاوشی مانند برگرداندن نمونه به زمین، استقرار شبکه‌های ژئوفیزیکی، اکتشاف منابع و نمایش فناوری برخوردار باشد.

محققان استرالیایی جرم کیهانی 13.6 میلیارد ساله‌ای را کشف کرده‌اند که قدیمی‌ترین ستاره جهان تا به امروز است.

به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، این ستاره فقط 200 میلیون سال پس از «انفجار بزرگ» شکل گرفته که جهان را به عرصه وجود آورد. مدعیان پیشین قدیمی‌ترین ستاره جهان، حدود 13.2 میلیارد سال قدمت دارند و در سال‌های 2007 و 2013 کشف شدند.

به گفته استفان کلر از دانشگاه ملی استرالیا، ستاره جدید موسوم به Methuselah در کهکشان راه شیری و در فاصله 6000 سال نوری از زمین واقع شده و فقدان کامل سطوح قابل تشخیص آهن در طیف نوری آن، گواهی بر قدمت بالایش است.

انفجار بزرگ، جهانی مملو از هیدروژن، هلیم و تا حدودی لیتیم را به وجود آورد و تمامی دیگر عناصر امروزی در ستارگانی به وجود آمدند که در ابرهای گازی و غبار ابرنواخترها (ستارگان بزرگی که در پایان زندگی‌شان منفجر شده‌اند) متولد می‌شوند. این فرآیند بازیافت پایان‌ناپذیر، ابزاری مهم برای مطالعات فیزیکدانان نجومی به شمار می‌آید.

یکی از شیوه‌های تعیین قدمت ستاره، آهن است که محتوای آن در یک ستاره با هر تولد متوالی افزایش می‌یابد و هر چه سطوح محتوای آهن در طیف نوری ستاره‌ای پایین‌تر باشد، قدمت آن بیشتر است. دانشمندان از فراوانی آهن یک ستاره به عنوان ساعتی کیفی استفاده می‌کنند که زمان شکل‌گیری آن را بدست می‌دهد.

کلر گفت: در مورد ستاره جدید، میزان آهن موجود کمتر از یک میلیونم آهن خورشید و 60 برابر کمتر از هر ستاره شناخته‌شده دیگری است و بنابراین قدیمی‌ترین ستاره جهان به شمار می‌آید.

این جرم آسمانی با استفاده از تلسکوپ SkyMapper در دانشگاه ملی استرالیا کشف و جزئیات آن در مجله Nature منتشر شد.

ناسا قصد دارد با استفاده از آزمایشگاه اتم سرد در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، دمای سرد غیر طبیعی در فضا تولید کند.

به گزارش كلبه نجوم 2  به نقل از ایسنا، آزمایشگاه اتم سرد (Cold Atom Laboratory) در سال 2016 راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد شد تا محققان با کمک آن بتوانند رفتار گازهای فوق سرد را مورد بررسی قرار دهند.

آزمایشگاه اتم سرد رفتار گازها در دمای بی‌سابقه 100 پیکو- کلوین زیر صفر مطلق را مورد مطالعه قرار می‌دهد؛ پیکو یک تریلیونیم و صفر مطلق دمایی است که تمام حرکات زیر اتمی متوقف می‌شود و معادل منفی 273.15 درجه سانتیگراد است.

«راب تامپسون» از محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا تأکید می‌کند: بدنبال مطالعه دماهای بسیار سردی هستیم که بطور طبیعی وجود ندارند؛ شرایط میکروگرانشی در ایستگاه فضایی امکان فوق سرد کردن مواد با کمک لیزر را فراهم می‌کند.

در آزمایشگاه اتم سرد از گازهای رقیقی موسوم به چگالش اینشتین- بوز (Einstein-Bose Condensates) استفاده می‌شود که می‌تواند تأثیرات ماکرو- کوانتومی در صفر مطلق را نشان دهد؛ در این مطالعه دو نمونه از این گازها در دمای صفر مطلق مخلوط می‌شوند که فرصت مناسبی را برای بررسی این پدیده عجیب فراهم می‌کند.

تابش پس‌زمینه مایکروویو کیهانی (CMB)که از انفجار بزرگ (Big Bang) به جای مانده‌اند، دمایی در حدود سه کلوین یا منفی 270.55 درجه سانتیگراد دارند؛ تنها نقطه در کائنات با دمایی در این حد پایین، سحابی بومرنگ Boomerang Nebula)) است که دمای آن منفی 272.22 درجه سانتیگراد است.

 با راه‌اندازی آزمایشگاه اتم سرد در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) این مکان به سردترین نقطه جهان تبدیل خواهد شد. 

ضانورد ژاپنی با استفاده از یک دستگاه مارپیچی مجهز به لامپ ال‌ای‌دی و شرایط میکروگرانشی ایستگاه فضایی، تصاویر دیدنی مشابه شفق قطبی در فضا ایجاد کرده است.

به گزارش كلبه نجوم 2   به نقل از ایسنا، «کوئیچی واکاتا» فضانورد آژانس اکتشافات هوافضا ژاپن (JAXA)‌ برای خلق نورهایی مشابه شفق قطبی از یک دستگاه چرخان و مارپیچی استفاده کرده است.

این دستگاه مجهز به منبع نوری خطی ال‌ای‌دی (LED) است که با چرخش دستگاه در محیط میکروگرانشی ایستگاه فضایی، باعث ایجاد نورهای خیره‌کننده رنگارنگی می‌شود؛ این منبع نوری با چرخش و تغییر رنگ مداوم، یک مسیر درخشان و زیبا ایجاد می‌کند.

برای «واکاتا» از سرعت پایین شاتر دوربین عکاسی برای تصویربرداری از چرخش دستگاه و ایجاد رنگین‌کمان نوری در محیط ایستگاه استفاده کرده است.

محقق دانشگاه تربیت مدرس با همکاری محققی از دانشگاه هنگ کنگ به بررسی رفتار ترموالاستیک سه بعدی ورق‌های مستطیلی کامپوزیتی مسلح به نانوله‌های کربنی پرداخته و معادلات دیفرانسیل حاکم بر توزیع دما و ترموالاستیک این ورق‌ها را استخراج و به صورت تحلیلی حل کرده است.

به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از  ایسنا، خواص مکانیکی، حرارتی و الکتریکی استثنایی نانولوله‌های کربنی باعث شده از آن‌ها به عنوان مواد تقویت کننده کامپوزیت‌ها با کارایی بالای ساختاری و پتانسیل کاربرد زیاد در نظر گرفته شود. با توجه به این خواص، در سال‌های اخیر تحلیل رفتارهای مکانیکی و حرارتی ورق‌های کامپوزیتی مسلح به نانولوله‌های کربنی تحت بارگذاری مکانیکی در حالت دو بعدی توسط محققان بسیاری در قالب مقاله در مجلات بین المللی گزارش شده است.

به نوشته سایت نانو، با این وجود تاکنون گزارشی از تحلیل رفتار ترموالاستیک این سازه‌ها ارائه نشده است. از این رو در این تحقیق به بررسی رفتار استاتیکی سه بعدی این سازه‌ها تحت گرادیان دمایی بصورت تحلیلی و دقیق پرداخته شد.

برای این منظور، بر اساس تئوری سه بعدی الاستیسیته و با استفاده از بسط سری فوریه و همچنین به روش فضای حالت، رفتار ورق کامپوزیتی مسلح به نانو لوله کربن (FG CNTRC) که سطوح آن در معرض بارهای حرارتی و مکانیکی قرار داده شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.

این محققان در ادامه با بررسی رفتار ارتعاش آزاد و استاتیکی این سازه تحت بار مکانیکی در سه بعد بصورت تحلیلی، به استخراج معادلات حاکم بر رفتار ترموالاستیک در حالت سه بعدی و ارائه روش حل تحلیلی این معادلات حاکم پرداخته و سپس تأثیر پارامترهای مختلف نظیر کسر حجمی و نحوه چیدمان نانولوله‌های کربنی در رفتار ترموالاستیک این سازه را مورد بررسی قرار دادند.

دکتر اکبر علی بیگلو، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس و محقق این طرح در مورد ضرورت انجام این تحقیق گفت: از آنجا که طراحی صحیح ورق‌های کامپوزیتی مسلح به نانولوله‌های کربنی جهت سرویس دهی در محیط‌های دمایی بالا نیازمند تحلیل رفتار ترموالاستیک آن‌هاست و تاکنون نتایجی مبنی بر تحلیل رفتار ترموالاستیک این سازه گزارش نشده بود، در این کار بررسی این موضوع تحقق یافت.

وی افزود: دقت و صحت روش ارائه شده در این تحقیق با مقایسه نتایج عددی با نتایج موجود منتشر شده در مقالات صحه گذاری شد. نتایج این تحقیق حاکی از این بود که دانسیته نانولوله‌های کربنی و نحوه چیدمان آن‌ها تأثیر بسزایی در رفتار استحکامی و نحوه توزیع دمای سازه دارد. به طوری که اثر کسر حجم نانولوله کربنی بر رفتار ترموالاستیک طولی نسبت به جهات دیگر بسیار بیشتر است.

محقق طرح خاطرنشان کرد: همچنین افزایش نسبت ابعاد موجب افزایش همه رفتارهای الاستیک حرارتی می‌شود. بدون استفاده از این تحلیل نمی‌توان به کارکرد این سازه تحت شرایط دمایی بالا اطمینان داشت، ولی در نتیجه این کار تحقیقاتی می‌توان سازه مذکور را برای شرایط دمایی مدنظر طراحی کرد.

به گفته این محقق، این سازه‌ها در صنایع هوافضا، صنایع شیمیایی، نیروگاه‌ها و مخازن تحت فشار در محیط‌های حرارتی قابل کاربرد هستند.

نتایج این پژوهش که توسط دکتر اکبر علی بیگلو و دکتر لیو از دانشگاه هنگ کنگ، انجام شده و بعنوان یکی از تحقیقات برتر انتخاب شده توسط ستاد ویژه توسعه فناوری نانو معرفی شده، در مجله Compisits Structures منتشر شده است.

ماهواره‌های «خلیج فارس» و «تدبیر» طی مراسم روز «فناوری فضایی» رونمایی شدند.

به گزارش كلبه نجوم 2   به نقل از ایسنا ، ماهواره مخابراتی «خلیج فارس» که توسط محققان دانشگاه صنعتی مالک اشتر طراحی و ساخته شده، سازگار با بستر ارتباطی بی‌سیم زمین پایه کشور بوده و خدمات ارتباطی بی‌سیم ماهواره‌ای را به صورت امن و مطمئن با پوشش جغرافیایی ملی و یا منطقه‌ای ارائه می‌کند.

این سامانه مجهز به پایانه‌های کاربری کوچک و سبک بوده و در شرایط بحران ناشی از حوادث و بلایای طبیعی نیز توسط نیروهای امدادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ماهواره مخابراتی «خلیج فارس» برای برقراری خدمات ارتباطی امن اختصاصی باند باریک از نوع غیر بلادرنگ یا ذخیره ارسال مورد استفاده قرار گرفته و سرویس پیام‌رسانی کوتاه را در داخل یا خارج مرزهای ملی تامین می‌کند. افق آتی این طرح تحقق یک منظومه ماهواره‌ای است.

تبادل پیام‌های داده رقومی متنی و یا صوتی بین کاربران متحرک یک شبکه بی‌سیم زمینی، پخش پیام‌های همگانی و جمع‌آوری و یا توزیع داده حسگرهای نصب شده در نقاط دور از دسترس از کاربردهای ماهواره‌ای مخابراتی خلیج فارس است.

ماهواره «تدبیر» با مدیریت سیستمی سازمان فضایی ایران توسط مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت به صورت صددرصد بومی در مدت 5 ماه طراحی و جهت پرتاب تحویل پرتابگر شده است.

این ماهواره نمونه توسعه یافته ماهواره «نوید» علم و صنعت و دارای ماموریت عکسبرداری با وضوح بهتر از 100 متر ارسال و دریافت پیام بین 16 کاربر، سیستم تعیین مدار و سیستم تعیین موقعیت به کمک GPS فضایی، رهگیری و فاصله‌یابی از طریق ایستگاه زمین، جرم ماهواره 50 کیلوگرم و ابعاد آن 50×74.2 سانتی‌متر مکعب و مدار آن 250×375 کیلومتر است.

مراسم روز ملی فناوری فضایی با حضور معاون اجرایی رییس جمهور، وزیر دفاع و قائم مقام سازمان فضایی ایران و جمع دیگری از مسؤولان در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی در حال برگزاری است.

دانشمندان از «تلسکوپ بسیار بزرگ» رصدخانه جنوبی اروپا برای خلق نخستین نقشه آب و هوایی سطح نزدیک‌ترین کوتوله قهوه‌ای به زمین استفاده کردند.

به گزارش كلبه نجوم 2  به نقل از ایسنا ، تیمی بین‌المللی از دانشمندان فهرست مشخصه‌های سفید و تاریک WISE J104915.57-531906.1B را تهیه کردند که نام غیررسمی آن Luhman 16B است.

این جرم کیهانی که از لحاظ تکنیکی یک «ستاره ناکام» است، یکی از دو کوتوله‌ قهوه‌ای است که اخیرا کشف شده‌ و نزدیک‌ترین شیء در نوع خود به خورشید است.

کوتوله‌های قهوه‌ای گسست بین سیارات گازی غول‌پیکر مانند مشتری و زحل و همچنین ستارگان خنک کم‌نور را پر می‌کند. این کوتوله‌ها دارای جرم کافی برای پایه‌ریزی همجوشی هسته‌ای در هسته‌هایشان نیستند و فقط در طول‌موج‌های مادون‌قرمز نور می‌درخشند.

هم‌اکنون منجمان از قدرت «تلسکوپ بسیار بزرگ» نه تنها برای تصویربرداری از کوتوله‌ قهوه‌ای مزبور، بلکه از ویژگی‌های تاریک و روشن روی سطح آن استفاده کردند. آن‌ها همچنین از تکنیک‌های نوین برای تحلیل جو این کوتوله بهره بردند و دریافتند Luhman 16B توسط ابرهای تکه‌تکه‌ای از قطرات کوچک آهن مایع و دیگر مواد معدنی احاطه شده است.

این ابرها دارای ساختاری پیچیده هستند و دمای آن‌ها از هزار درجه سانتی‌گراد تجاوز می‌کند؛ زمانی که کوتوله قهوه‌ای حول محور خود می‌چرخد، ابرهای تاریک و شفاف، ظاهر و ناپدید می‌شوند و شفافیت آن را تغییر می‌دهند. محققان موفق شدند از لایه‌ای از این ابرها نقشه‌برداری و آنچه را که در سطوح مختلف جو کوتوله قهوه‌ای رخ می‌دهد، بازسازی کنند.

ایان کراس‌فیلد از موسسه نجوم ماکس‌پلانک آلمان و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: مشاهدات پیشین نشان داده‌اند کوتوله‌های قهوه‌ای ممکن است دارای سطوح لکه‌دار باشند، اما هم‌اکنون ما می‌توانیم از آن‌ها نقشه‌برداری کنیم و به زودی قادر خواهیم بود شکل‌گیری الگوهای ابری آن را نظاره کرده و آسمان‌های ابری یا صاف Luhman 16B را پیش‌بینی کنیم.

این موفقیت می‌تواند به نقشه‌برداری آب‌و‌هوایی از سیارات موجود در سیستم‌های ستاره‌ای دوردست منجر شود.

آژانس فضایی «روس‌کاسموس» روسیه از طراحی بزرگ‌ترین موشک جهان خبر داد.

به گزارش كلبه نجوم 2  به نقل از ایسنا، این آژانس به دنبال گرفتن تایید دولت برای ساخت این موشک طراحی شده است.

آژانس روس‌کاسموس سال گذشته تیمی را با هدف ارزیابی پیشنهادهایی برای طراحی یک موشک سنگین ارائه داد.

گفته‌ می‌شود، پرتابگر طراحی‌شده قادر به حمل محموله 80 تنی به مدار زمین خواهد بود و در صورت بروز‌رسانی تا 160 تن را نیز حمل می‌کند. این سنگین‌ترین محموله‌ای خواهد بود که توسط یک موشک منفرد به فضا پرتاب می‌شود.

این در حالی است که موشک Saturn V ناسا که برای پرتاب فضانوردان آپولو به ماه به کار رفت، دارای توانایی بیشینه حمل 120 تن بود.

بزرگ‌ترین موشک کنونی روسیه به نام «پروتون» نیز می‌تواند محموله‌ای بالغ بر 20 تن را حمل کند.

ناسا با هدف توسعه سفر به مقاصد دور دست فضایی و کاهش هزینه‌ این مأموریت‌ها به دنبال تولید آب در ماه و اکسیژن بر سطح سیاره سرخ است.

به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا ، مأموریت جدید ناسا بخشی از استراتژی اکتشافات فضایی هستند که بر استفاده از منابع بومی اجرام آسمانی متکی هستند؛ بهره‌برداری از منابع در محل (IRSU) امکان تأمین سوخت موشک در مأموریت جمع‌آوری نمونه از سطح مریخ و بازگشت به زمین را فراهم می‌کند.

عدم نیاز به ارسال آب، اکسیژن و نیروی محرکه در مأموریت‌های فضایی به معنای امکان افزودن تجهیزات بیشتر، رایانه‌ و آزمایشات مختلف است.

نخستین آزمایش بهره‌برداری از منابع در محل (IRSU) در فضا سال 2018 انجام خواهد شد؛ ناسا قصد دارد در مأموریت Resource Prospector (اکتشاف منابع) یک ماهنورد را برای حفاری، جمع‌آوری نمونه، گرم کردن و اسکن برای یافتن نشانه‌های از بخار آب راهی قمر زمین کند.

فشرده‌سازی بخار آب می‌تواند برای تولید قطرات ‌آب در ماه مورد استفاده قرار بگیرد.

دومین آزمایش IRSU نیز سال 2020 با کمک مریخ‌نورد جدید ناسا انجام خواهد شد؛ این مریخ‌نورد که با الگویی مشابه کنجکاوی ساخته می‌شود، اقدام به دریافت دی‌اکسید کربن از جو، فیلتر کردن گرد و غبار و سایر ذرات، آماده کردن گاز برای پردازش شیمیایی و تبدیل به اکسیژن می‌کند.

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ هرشل برای نخستین بار، بخار آب را روی بزرگ‌ترین و گردترین جسم واقع در کمربند سیارک‌ها به نام «سرس» کشف کردند.

به گزارش   كلبه نجوم 2   به نقل از ايسنا ، مایکل کوپرز از آژانس فضایی اروپا مدعی است، این نخستین بار است که بخار آب روی سیاره کوتوله سرس (Ceres) یا هر جسم دیگری واقع در کمربند سیارک‌ها کشف شده و بر اساس آن، این سیاره کوتوله دارای سطح یخی و جو است.

فضاپیمای «داون» (Dawn) ناسا بیش از یک سال است در اطراف سیارک عظیم «وستا» مدارگردی می‌کند و قرار است در بهار سال 2015 به سرس برسد و نزدیک‌ترین مشاهدات را از سطح آن انجام دهد.

طی یک قرن گذشته، سرس به عنوان بزرگ‌ترین سیارک منظومه شمسی شناخته شده بود، اما در سال 2006، این جرم کیهانی به دلیل اندازه بزرگ آن به عنوان یک سیارک کوتوله دوباره گروه‌بندی شد.

قطر جسم آسمانی مزبور 950 کیلومتر گزارش شده و زمانی که نخستین بار در سال 1801 شناسایی شد، منجمان تصور می‌کردند، این شی سیارکی است که بین مریخ و مشتری واقع شده است؛ بعدها کشف‌ اجرام آسمانی دیگر منجر به شناسایی کمربند سیارک‌های منظومه شمسی شد.

دانشمندان معتقدند این سیاره کوتوله حاوی صخره‌ ضخیم یخی در ساختار درونی‌اش است که در صورت ذوب‌شدن، منبع آب شیرینی با حجم بیش از تمامی آب‌های موجود روی زمین خواهد بود.

مشهورترین دانشمند زنده جهان، در نظریه جدیدی که منکر وجود سیاه‌چاله‌ها شده، فیزیکدانان جهان را حیرت‌زده کرده است.

            

به گزارش  كلبه نجوم 2  به نقل از ايسنا استفن هاوکینگ، فیزیکدان نظری انگلیسی در مقاله‌ای که بطور آنلاین منتشر کرده، اینچنین گفته که بجای سیاه‌چاله در حقیقت «خاکستری‌چاله» وجود دارد.

هاوکینگ در این مقاله با عنوان «حفظ اطلاعات و پیش‌بینی وضعیت آب‌وهوا برای سیاه‌چاله‌ها» تاکید کرده است: نبود افقهای رویداد بدین معنی است که سیاه‌چاله با این توضیح که نور نمی‌تواند تا بینهایت از آنها فرار کند، وجود ندارد.

وی گفته که ایده یک افق رویداد، که نور از آن قادر به فرار نیست، بی‌محتواست.

به گفته این دانشمند انگلیسی، بجای آن، «افقهای آشکار» می‌تواند وجود داشته باشد؛ به این معنی که نور به لحاظ فنی می‌تواند از کشش عمیق گرانشی یک سیاه‌چاله فرار کند. به عبارت ساده‌تر، یک افق آشکار تنها به طور موقت نور را نگه داشته و در نهایت آن را در فضا آزاد می‌کند.

هاوکینگ در گفتگو با مجله نیچر گفت: در نظریه کلاسیک، نور نمی‌تواند از سیاه‌چاله فرار کند، اما نظریه کوانتومی به انرژی و اطلاعات اجازه می‌دهد تا از این جسم مرموز فضایی بگریزند.

اگرچه وی اذعان کرده که توضیح کامل این فرآیند نیازمند نظریه‌ای است که با موفقیت، جاذبه را با دیگر نیروهای بنیادی طبیعت ترکیب کند.

کار اخیر این دانشمند در پی گفتگوی وی در ماه اوت 2013 انجام شده که از طریق نرم‌افزار اسکایپ در موسسه فیزیک نظری کاویل در سانتاباربارا، کالیفرنیا صحبت کرده بود.

در این بحث سعی شده تا آنچه به «تناقض دیوار آتش سیاه‌چاله» مشهور است و دانشمندان را برای حدود دو سال سردرگم کرده است، مورد بررسی قرار دهد.

این بحث از نظریه‌ای ریشه گرفته که دانشمندان در آن تلاش کرده‌اند آنچه ممکن است بر سر یک فضانورد بدشانس که در سیاه‌چاله افتاده، بیاید، تصور کنند.

دون پیج، کارشناس سیاه‌چاله از دانشگاه آلبرتا در کانادا اذعان کرد: تصویری که هاوکینگ ارائه کرده، منطقی بنظر می‌رسد.

اما جوزف پولچینسکی، فیزیکدان نظری موسسه کاویل تردید داشته و اصرار دارد: در گرانش اینشتین، افق سیاه‌چاله آنچنان با دیگر بخشهای فضا متفاوت نیست. ما هیچگاه نوسان فضا-زمان را در نزدیکی خود ندیده‌ایم چرا که در مقیاسهای بزرگ بسیار نادر است.

تیمی از دانشمندان به رهبری ایوان مینچف از موسسه «فیزیک نجومی پوتسدام لایب‌نیتس» (AIP)، شیوه‌ای را برای بازسازی تاریخ تکامل کهکشان راه شیری با سطح دقت جدید ارائه داده‌اند

           

به گزارش  كلبه نجوم 2  به نقل از ايسنا آنها دریافتند که این کهکشان در طول عمر خود با تصادمهای زیادی روبرو بوده و بارها لرزیده است.

بررسی مجموعه‌ای از داده‌های ستارگان نزدیک به خورشید، نقش تعیین‌کننده‌ای در انجام این تحقیقات داشت.

منجمان حاضر، این موضوع را که حرکات عمودی ستارگان (در جهت عمود بر دیسک کهکشانی) چگونه به عمر آنها بستگی دارد، بررسی کردند.

چون تعیین مستقیم عمر ستارگان دشوار است، دانشمندان ترکیب شیمیایی این اجرام را تحلیل کردند و در این میان، افزایش نسبت منیزیم به آهن به عمر بالاتر ستاره اشاره داشت.

در این مطالعه، تیم ایوان مینچف با استفاده از تجهیزات «آزمایشگاه سرعت RAdial» از داده‌های با کیفیت بالای ستارگان نزدیک به خورشید استفاده کرد.

آن‌ها دریافتند «قانون شست» به ستارگان با بالاترین نسبت‌های منیزیم به آهن اعمال نمی‌شود. بر اساس این قانون، هر چه قدمت یک ستاره بیشتر باشد، با سرعت بیشتری از خلال دیسک به بالا و پایین حرکت می‌کند. اما دانشمندان، افت بی‌نهایتی را در سرعت عمودی ستارگان تحت مطالعه مشاهده کردند.

به منظور درک این یافته‌های تعجب‌برا‌نگیز، محققان از مدل رایانه‌ای کهکشان راه شیری استفاده کردند که به آنها امکان بررسی منشا این ستارگان کند و مسن را داد.

پس از مطالعه مدل رایانه‌ای، منجمان دریافتند تصادم‌های کهکشانی کوچک شاید مسئول آنچه باشند که آنها مشاهده کردند.

تصور می‌شود، کهکشان راه شیری صدها تصادم از این دست با کهکشان‌های کوچک‌تر را در طول تاریخش متحمل شده‌ است.

این برخوردها در تکان‌دادن نواحی عظیم نزدیک به مرکز کهکشانی بسیار کارآمد نیستند؛ با این حال، آنها شکل‌گیری بازوهای کهکشانی را تحریک می‌کنند و در نتیجه، ستارگان را از مرکز کهکشان به نواحی خارجی‌تر (که در آن خورشید وجود دارد) حرکت می‌دهند.

این فرآیند «مهاجرت شعاعی » قادر به انتقال ستارگان مسن (با ارزش بالای نسبت منیزیم به آهن) به سمت خارج با سرعت‌های کند بالا و پایین رفتن است.

بنابراین، بهترین توضیح برای این موضوع که چرا قدیمی‌ترین ستارگان نزدیک خورشید دارای چنین سرعت‌های عمودی کوچکی هستند، این است که آنها توسط تصادم‌های کهکشانی از مرکز کهکشان به بیرون طرد شده‌اند.

ایوان مینچف گفت: نتایج جدید ما را قادر به رهگیری دقیق‌تر تاریخ کهکشان راه شیری می‌سازد و با بررسی ترکیب شیمیایی ستارگان اطراف زمین و میزان سرعت حرکت آنها، می‌توانیم ویژگی‌های کهکشان‌های ماهواره‌ای را استخراج کنیم که در طول زمان با کهکشان راه شیری تعامل داشته‌اند.

وی ادامه داد: چنین موضوعی ما را به درک بهتری از چگونگی تکامل کهکشان راه شیری به شکلی که امروز می‌بینیم، نزدیک می‌کند.

محققان دانشگاه الزهرا (س) با طراحي و ساخت طيف سنجي نجومي موفق به ثبت طيف خورشيد، مشتري و ماه شدند.

         

به گزارش كلبه نجوم 2  به نقل از ايسنا راضيه زارعي، دانشجوي گروه فيزيك دانشگاه الزهرا و مجري طرح اظهاركرد: با طراحي و ساخت ابزار اتصالي بين تلسکوپ و طيف سنج فيبرنوري، طيف چند جرم نجومي مانند خورشيد، مشتري و ماه را به ثبت رسانديم به گونه‌اي كه طيف هاي ثبت شده به دو روش تابع توزيع پلانک و قانون جابه‌جايي وين دماي اين اجرام تعيين و با استفاده از اثر دوپلر سرعت آن‌ها را به دست آورديم.

وي افزود: با استفاده از ابزار رصدي موجود و ارتقاء آن ها و استفاده از شبيه سازي داده‌هاي ثبت شده به وسيله  تلسكوپ و طيف سنج، امكان اندازه گيري دو پارامتر، دما و سرعت اجرام نجومي بوجود آمد؛ به گونه‌اي كه نتايج به دست آمده نشان‌دهنده‌ سازگاري قابل قبولي با نتايج گزارش شده‌ موجود بوده و از آنجايي كه اين وسيله که براي اولين بار در کشور ساخته شده امكان مطالعه اجرام نجومي با استفاده از طيف سنجي را افزايش داده است، حتي قابليت تعيين مواد تشكيل‌دهنده آنها را دارد

اين دانشجوي دانشگاه الزهرا(س) با بيان اينكه اين ابزار اتصالي كه نوعي طيف‌سنج نجومي است باعث متمركز شدن نور جرم نجومي بر روي فيبر نوري شده تمام نور رسيده از جرم نجومي را در تلسكوپ جذب مي كند، در خصوص چگونگي انجام اين طرح، خاطرنشان كرد: با استفاده از اين سامانه، از طيف ماه، مشتري و خورشيد در چندين نوبت طيف سنجي به عمل آمده و طيف هاي بدست آمده را با تابع توزيع پلانک و قانون جابجايي وين برازش مي‌كند؛ به گونه‌اي كه دماي جرم‌هاي مورد نظر شبيه‌سازي شد.

زارعي، با اشاره به دقيق نبودن برازش‌هاي انجام شده به دليل جذبي موجود در جو زمين، تصريح كرد: با مقايسه طيف هاي ثبت شده با طيف استاندارد و اعمال تغييراتي اين برازش ها به دست آمد كه نتايج قابل قبولي داشت و از آنجا كه فاصله ي کانوني عدسي‌هاي چشمي تلسکوپ‌ها متفاوت و متغير بود، وسيله‌اي براي اتصال تلسکوپ و طيف سنج فيبرنوري ساخته‌ايم که براي هر نوع عدسي چشمي قابل تنظيم است.

وي تصريح كرد: براي آزمايش اين وسيله‌ي جانبي از تلسکوپ اشميت-کاسگرين LX90 با فاصله ي کانوني  2000 ميلي متر و عدسي چشمي با فاصله کانوني 26 ميلي متر و بازشدگي "8 و طيف سنج Stellarnet با توري پراش کاو بازتابي و آشکارساز CCD در محدوده  طول موجي 184 تا 851 نانومتر استفاده  و به عنوان اولين كاربرد از خورشيد، ماه و مشتري طيف گرفته شد.

زارعي گفت: مطالعه روي طيف ستاره‌ها اطلاعات زيادي از جزييات آن‌ها از جمله دماي موثر، سرعت چرخشي و انتقالي، چگالي و ترکيبات شيميايي را به منجمين مي دهد. با توجه به اينکه در ايران ابزاري براي طيف سنجي از اجرام نجومي وجود ندارد، با ساخت وسيله اتصالي بين طيف سنج فيبرنوري و تلسکوپ به طيف سنجي پرداخته‌ايم.

به گفته وي، براساس اين تحقيق بيشتر ستارگان با لايه‌اي خارجي پوشيده شده‌اند که کم چگال‌تر از هسته بوده و در نتيجه طيف به دست آمده، طيف جذبي ستارگان است كه سيارات و ماه نيز طيفي شبيه خورشيد داشته و هسته ستاره مانند يک تابنده جسم سياه عمل مي کند و مي‌توان طيف آن را به وسيله تابع توزيع پلانك توصيف کرد.

گفتني است، اين طرح با راهنمايي دكترعزيزالله شفيع خاني و دكترمحمد تقي ميرترابي، اعضاي هيات علمي دانشگاه الزهرا (س) به انجام رسيده است.

دانشمندان اسپانیایی موفق به کشف نخستین سیستم دوتایی شامل یک سیاه‌چاله و یک ستاره چرخان موسوم به ستاره نوع B شدند.

           

به گزارش  كلبه نجوم 2  به نقل از ايسنا اگرچه این سیستم پیش از این در تئوری پیش‌بینی شده بود، اما تاکنون نمونه‌ای از آن کشف نشده بود.

مشاهداتی که منجر به این کشف شده، توسط تلسکوپ‌های لیورپول و Mercator در رصدخانه جزایر قناری انجام شدند.

ستارگان نوع B در جهان کاملا رایج هستند. فقط در کهکشان راه شیری بیش از 80 نمونه از آنها در سیستمهای دوتایی با ستاره‌های نوترونی قرار دارند.

به گفته دانشمندان، ویژگی متمایز این ستارگان، نیروی گریز از مرکز قوی آنها است. این اجسام با سرعت بسیار بالا می چرخند به طوری که ممکن است از هم فروبپاشند.

سیاه‌چاله تازه کشف شده در اطراف ستاره نوع B موسوم به MWC 656 در صورت‌فلکی چلپاسه گردش می‌کند که در فاصله 8500 سال نوری از زمین قرار گرفته است.

ستارگان نوع B به قدری سریع می‌چرخند که سرعت سطح آنها از یک میلیون کیلومتر در ساعت بیشتر است.

نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.